Een paar maanden nadat ik de uitvaart van haar vader had vastgelegd, beldez ijn 38-jarige dochter mij op. Het huis waar zij driekwart van haar leven hadg ewoond, zou worden verkocht. Het liefst was er zelf gaan wonen, maar dat kon helaas niet. Haar ouders hadden het oude grachtenpand bijna zeventig jaar geleden gekocht. De laatste jaren, sinds haar vader dementie had gekregen, was ze zijn mantelzorger geworden. Het huis was ook háár thuis; de plek waar zij zich verbonden mee voelde en fijne herinneringen aan had.